Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Εκρουσε το σταρτερ!

Εσιει τζαιρο να ποσταρω τιποτε στο μπλογκ τζαι εν ξερω γιατι!
Προσπαθω να το αναλύσω τζαι εν βρίσκω τιποτε συναρπαστικο πιλε μου να το γραψω.
Εγινα μίζερη? Εγώ? Η ζωή μου? Εν στασιμότητα? Θελω ναλλαξω παραστασεις παλε?
Να γράψω για την ομοφυλοφιλία? Ιννα που να πω? Ειπα τα ουλλα εν μου ερκετε τιποτε.
Εν με απασχολει τιποτε ιδιαιτερο που να θελω να το μοιραστω τζαι να του δωκω αναλυτικα παστα φκια!
Ανησυχώ! Μα τιποτε ρε παιδί μου? Ουτε μια μαλακια, μια βλακεια? Ουτε και μια?
Τιποτε σοβαρό? Τσου!
Καμνω μπρεινστορμινγκ στο αυτοκινητο την ωρα που παω δουλεια! Καλα εν το καμνω καθε μερα ετυχε να το καμω 3-4 φορες τοσο τζαιρό. Ηρταν μου 2-3 πράματα! Ωσπου να σχολασω ξεχαννω τα!
Μια φορα που τα εθυμουμουν ωσπου να παω σπίτι αλλαξα γνώμη! Όι σιορ εννεν τιποτε σπουαδιαο να το γραψω! Λες τζαι ουλλα τα αλλα ηταν θκιαλεμενα τζαι σπουδαια!
Αντιγραφω τους μηχανισμους των φιλεναδων μου(μαρμαιτ τζαι Κίλλα) ! Να καμω ρησερτς, να πιανω σημειωσεις τζαι να ποσταρω το ντραφτ ποστ που δουλευκω εδω και μερες ή εφτομάδες!
Μπαααα! Εν δουλευκει με μενα ετσι! Θελω να μου κατεβει κατι τζαι να αρκεψω το ταιππινγκ!
Σε 1-2-3 ώρες να το ποσπάσω. Εν εχω όμως πιον τοσες ώρες να κατσω ηρεμα , να παιδευτω, να σκεφτω, να καμω βουθκιες μεστην ψυσιη μου να φκει κατι!
Παντα κατι εν να γινει τζαι να μου αποσπάσει την προσοχή ή να αρκεψω να ασχολουμε με κατι άλλο!
Άλλα πράματα που θελω να γραψω εν μπορω καν να τα αναφερω. Άλλαξε η ψυχολογία μου στο μλογκ! Αγαπω το, εκτιμω το, αλλα εν του διω σημασια!
 Στις διακοπες ειπα θα στρωθω να γραφω οσο πιο συχνα μπορω! Θα εχω ούλλο τον χρονο που θέλω! Στην αρκη απλα ηθελα να ξεκουραστω. Μετα αρκεψα τα μπανια, τις βολτες, τους καφεδες, τις μπυρες, τα κους κους...επήαν οι μέρες!
Τζίφος! Το ίδιο τζαι πόψε!
Επεθύμησα να μπω να γράψω αλλα εν ξερω τι!
Ως τζαι στο παιχνιδι της Πρασιναδας εν εκαταφερα να συμμετασχω! Εστειλα της ημαιλ εν της εστειλα ποιος ξερει? Εν που τασκ που ειχα να καμω τζαι δεν τα εκαμα χαρκουμαι!
Σίκκιμε κατι εν να κψει ο νους της να καμει τζαι ελπιζω κατι να κοψει τζαι ο δικος μου για να γραψω.
Τελικα το γραψιμο εν λυτρωτικο! Εν σαν να τζαι αφηνεις ενα βαρος, 10 σκέωεις, ενα πρόβλημα παστο μπλογκ ετσι για να ξαλαφρωσεις λλιο!
Ναι νομιζω τουτο το πραμα επεθυμησα κυρίως! Να νιώσω καλυτερα μετα που ένα ποστ που μόλις έγραψα! Όι πως ειπα τζαι τίποτε τωρά, αλλα κάτι πάει να γίνει!